Kiwi III & onderweg

Lieve vriendjes, vriendinnetjes, familie en andere bekenden,

De laatste uren zijn aangebroken, zelfs minuten aftellen krijgt inmiddels bijna zin (NIET DOEN mam, doe wat leuks met je laatste dag rust in huis!)

Franz Josef was (buiten de paarden om) de ideale stad voor mij, want als je binnen komt rijden kun je het einde van de stad al zien; het bestaat namelijk maar uit vijf straten. VIJF straten. Zelfs met mijn talent kun je niet verdwalen, als je rondjes blijft lopen kom je vanzelf wel op de goeie plek. Toppie!

Van Wanaka kan ik me niet zoveel meer herinneren, ik geloof dat we daar gewoon ons normale ritueeltje van "alle souvenirshops bezoeken" gevolgd hebben. Ofzo.

Queenstown daarentegen staat glashelder in het geheugen! Na een avondje moed indrinken in de pub stond daarna de grote dag der grote dagen op het programma; BUNGEEJUMPEN! Oh my freaking banana, wat stond ik te shaken. Dit is sowieso het op één na engste ding wat ik OOIT gedaan heb (niks overtreft linea recta van de zwarte piste afvliegen) Bungeejumpen is een sport opzich, een mentale sport. Iedereen kan vallen (sommige mensen zijn daar buitengewoon goed in, ik zal mn eigen naam niet noemen), maar jezelf vrijwillig vanaf 134 meter een ravijn in laten storten.. Dat is gewoon gekkenwerk! Maar ja, naar Queenstown gaan en niet bungeejumpen, dat is net zoiets als naar Australie gaan en geen schaap scheren, zo'n kans liet ik me niet twee keer afpakken! Dus "three two one bungee!" en gaan met die banaan, we hebben het gewoon geflikt! BAM. Voor wie het niet geloven, alles staat op film, en het ziet er nog best wel stoer uit ook :)

De dag daarna onze laatste busreis gemaakt naar Christchurch, en we hadden de verrekte mazzel dat we in Lauren's bus zaten! Even goed afscheid genomen en toen Christchurch verkend; was geen zak aan. Door de aardbevingen van de afgelopen jaren is er niet zo veel meer van over, beetje trieste bedoening. Geen eten te vinden (behalve direct naast ons hostel, maar daar kwamen we natuurlijk de volgende ochtend pas achter..) dus we werden door een vriendelijke Maori wegwerker met de truck meegenomen naar een Fish&Chips aan de andere kant van de stad. Weer een belevenis rijker!

Daarna was het tijd om van Christchurch naar Auckland te vliegen en vanaf daar vrijdag onze terugreis te beginnen. En ik moet eerlijk zeggen; ik was er wel aan toe. Alle haalbare dingen op de to-do-list zijn afgewerkt, rekening is bijna leeg, het is mooi geweest! We zijn via Brisbane en Taipei gevlogen en inmiddels in oud&vertrouwd Bangkok beland! Heeeeerlijk om weer even een dagje terug te zijn! Taxichauffeurs die geen Engels praten, onderhandelen op straat, fruitsmoothies en natuurlijk THAI MASSAGE! Ik hou ervan! Ik hoop dat ik Dieuw zo enige impressie kan geven van het gekkenwerk waar ik me al die weken met Ils in heb gestort.. :)

Nou drollen, Stel is er over een paar uurtjes weer, morgen maken wij de bende van ellende compleet! CAN'T WAIT! De emotionele afsluitende blog over alles wat ik heb geleerd enzo die komt later wel.

Hasta la pasta! (gorgonzolaaa, mammm eten we dat morgen??)

X!