Dierenvriend

G'day mates!

Ons tweede dagje in Airlie Beach was erg relaxed verlopen, lekker in de regen aan het zwembad vertoefd en verder niet zoveel gedaan. Voor de tweede avond op rij onze fantastische vierkazen-pasta in elkaar geflanst, wat best een aardig succes was! Dinsdagochtend zaten we op de raftboot die ons de Whitsunday Islands ging showen, een eilandengroep van 74 eilanden in de Great Barrier Reef. Eerlijk gezegd was ik na 3 eilanden de tel al kwijtgeraakt, want ik was volledig afgeleid door het raften: Die gast wist hoe hij de golven moest pakken! Als een malle gingen we het water over, it was a very bumpy ride, awesomeee!

Na 2 uurtjes (?? totaal geen tijdsbesef..) gingen we één van de eilanden op om daar rond te lopen, was even een flashback naar mn Klungel in de Jungle tour. Even wat fotootjes gemaakt op de #2 meest gefotografeerde plek in Australie en rondgelopen op een van de top 10 stranden ter wereld, en daarna de boot weer in, op weg naar een goeie snorkelplek. Die hadden we na een half uur gevonden en met Waanzinnige Wetsuits en Sexy Snorkelspullen doken we het water in: FANTASTISCH! We hebben zo ontzettend veel vissen gezien in zoveel verschillende kleuren, het was echt ongelofelijk gaaf! Ik snap wel dat de Great Barrier Reef zo hoog op de lijst van duikers staat, het was zooooo mooi! Thailand was vet, maar ik heb hier wel 100x zoveel gezien in 1 uurtje tijd. Het leek wel alsof de vissen geinstrueerd waren om om ons heen te zwemmen en ons te vermaken, maar hee, probeer dat maar eens aan een vis uit te leggen! Vlak voordat we het water uitklommen kwamen er nog even een paar vissen van minstens een halve meter langs onze voeten zwemmen, en ja, ik hou van overdrijven, maar deze vissen waren ECHT heel groot! (vraag maar aan Dieuw, ook deze nuchtere dame was onder de indruk!)

Na de wilde terugrit namen we afscheid van de raft en gingen te voet terug naar ons hostel. Daar boekten we de bus naar Agnes Water, het plaatsje naast 1770; een betrouwbare bron heeft ons dit aangeraden, dus daar hebben we meteen naar geluisterd! :)

Na een nachtje heerlijk geslapen te hebben in de bus kwamen we aan in Agnes Water en werden opgehaald door Neil, de man van ons tweede WWOOF adres; hier is het wel gelukt! Hij heeft een hutjemutje huis wat met ducktape en papier in elkaar zit, het heeft zn charme. Er zijn hier eenden, kippen, een paard (daar kom ik zo op terug!), 2 volwassen honden en een NEST PUPPY'S VAN 2.5 WEEK OUD!! Toen ie dat vertelde heb ik de hele dag gedanst en geschreeuwd en toen we hier aankwamen waren we meteen verkocht; 4 kleine zachte mormeltjes lagen daar te slapen in hun mandje.. Aaaawh. Foto's volgen snel! Maar goed, het paard. Mn zusje en ik hadden vroeger een rolverdeling, ik was het voetbalmeisje, zij het paardenmeisje, en dat heeft ons allebei een goede jeugd bezorgd. Er was een reden dat ZIJ het paardenmeisje was, want ik kan gewoon niet zo goed met paarden omgaan, en dat bleek maar weer eens toen we hier aankwamen. Neil vertelde dat hij een paard had, geen pony, maar een paard, dus ik verwachtte een groot beest waar ik meestal knikkende knietjes van krijg. "Hij loopt hier ergens rond" kregen we te horen, en ik hield mn adem al in.. Toen ie de hoek om kwam kon ik echter mn lach niet inhouden, het blijkt gewoon een klein paardje te zijn die net zo groot is als Rexie, de Duitse herder van ons vorige adres. Serieus, dat beest (of sorry, dat edele dier) komt nog niet eens tot mn kont! Ik heb 'm echt heel hard uitgelachen en dat heeft onze relatie niet veel goeds gedaan.. Ik noem 'm nu de hele tijd Vriend, in de hoop dat we nog een band op kunnen bouwen deze week, maar tot nu toe prefereert hij het om van me weg te lopen en zn kont naar me te showen.. Wat jij wil Vriend!

Gelukkig zijn de pups en de andere twee honden harstikke lief, vooral Oscar is ons maatje, hij houdt ons overal gezelschap, ook tijdens het werk. We hebben tot nu toe vooral onkruid uit de grond getrokken bij de moeder van Neil, blaren staan op de handen maar we zijn bijna klaar! Vandaag hebben we na een ochtend werken de hele middag op het strand van 1770 doorgebracht, het strand was magisch mooi en helemaal leeg! Leeg van mensen dan, want er waren wel duizenden krabbetjes. Het was echt bizar om te zien hoeveel kolonies kleine krabbetjes daar rondhobbelen, en zodra wij in de buurt kwamen duurde het een paar seconden voordat ze allemaal onder het zand zaten.. Echt bizar!

De dochter des huizes heeft het internet nu nodig (zit hier op een stickie?), dus ik brei bij deze een eind aan deze blog.. Tot snel! X